Laatste dagen in the bush

Dinsdag 14 sept zijn we naar een bedrijf hier in de buurt geweest die dieren opzet, dus hebben we daar les gehad over Taxidermy (zoals ze dat in het engels noemen). Ik had er echt geen benul van dat dat op zo’n grote schaal gebeurd! Alle toeristen die hier komen om te jagen laten hier ook vrijwel allemaal hun geschoten dier opzetten. Het opzetten van een dier duurt zo’n 8 maanden, dus alles moet ook nog es opgestuurd worden. Nou ik moet zeggen dat het wel een erg raar gevoel geeft als je in een ruimte loopt met enorm veel opgezette dieren, die je allemaal aanstaren. Ze zien er ook vaak nog zooo levendig uit, alsof ze elk moment kunnen gaan bewegen.

Woensdag 15 sept hadden we een braai feestje op de Campus in Port Alfred. Het was een thema feestje, we moesten verkleed als iets dat begon met de letter S. De ene helft van onze groep was verkleed als Super Nerds, de andere als de Step Up Crew of Sportive Street Style en ik…je raad het vast al… als Surfergirl :) één en al gezelligheid.

Donderdag 16 sept zijn we wezen vissen, we hadden namelijk ook een les gehad over zoet water vissen en moesten nu vissen vangen en identificeren.. nou.. dit was niet zo’n groot success. Wel veel lol gehad, daar niet van, maar NIETS gevangen!

Vrijdag 17 sept hadden we onze presentatie over de verschillende vormen van vervuiling, wij hadden noise pollution. De presentatie ging lekker, nu alleen nog de moduul opdracht inleveren en de toets maken en dan is ’t eerste moduul afgelopen.
Zondag 19 sept, naar Kwanonzwakazi geweest (the township in Alicedale) om vlechtjes te laten zetten bij de zus van Bongani (onze leraar). Bongani had een “taxi” voor ons (Marloes & ik) geregeld van Madolo’s naar het huis van z’n zus. Nou..we hebben het geweten, haha wat een krot zeg die “taxi”.. tsja, township taxi hea. ’t Was gewoon een oude verrotte auto, één zijraam miste er uit en in het voorraam zat een grote ster, om nog maar niet te spreken van het interieur en de chauffeur zelf. Ook was het smoor heet in de auto, geen airco en de ramen kun je hier beter niet open doen want dat creëert één grote stofwolk in je auto. Maargoed, toen we één maal the township inreden kwam Bongani al gelijk achter ons aan gerend vanaf het voetbalveld (voor zo ver je het een veld kan noemen..), want wij hadden z’n voetbal kleding mee, aangezien hij het op de campus had laten liggen. Toen we bij z’n zus thuis aankwamen werden we warm onthaald, en ze begon meteen aan m’n vlechtjes. Ondertussen werden we vermaakt door Bongani z’n broer, net zo’n grote praatjes maker als hem, zit denk ik in de familie. Ook renden er wat schattige kindjes door het huis en kwam er zo nu en dan weer een zus binnendruppelen (zoals ik al eerder schreef, hij heeft 9 zussen). Erg leuk trouwens hoe ze het hier oplossen als een kindje een vieze snoet heeft, gewoon lekker aan je T-shirt afvegen. Ze hebben ons nog wat zinnetjes geleerd in Xhosa, maar die verschillende klikjes zijn echt te verwarrend (wat ik al wist is Molo=hallo, Enkosi=bedankt). Ook hebben ze ons dingen uitgelegd over bepaalde feest dagen, hoe ze home made bier maken en over witchcraft. Op een gegeven moment waren ze ons aan het bestoken met vragen zoals, “How expensive is one bread in your country or one bag of flower?” Altijd grappig, van die cultuurverschillen. .
Toen ik op een gegeven moment zei dat Bongani ons een dansvoorstelling beloofd had, maar dat we die nog steeds niet gehad hebben werd spontaan de tafel aan de kant geschoven en begonnen ze luidkeels te zingen en dansen, dat was echt zo leuk! Ik zat nog altijd op de stoel te creperen van het getrek aan m’n haar, dus moest Marloes met ze mee dansen. Voordat ze het wist werd ze in traditionele kleding gehesen en stond ze lekker met ze mee te stampen.

Maandag op dinsdag een overnight survival gehad, dolletjes..we vertrokken na de lunch per busje naar de bush. Daar aangekomen, in de middle of no where dus, zoals altijd zijn we begonnen met lopen..nog verder de bushbush in. We hebben nog wat spoor zoeken gedaan, raden van welk dier bepaalde afdrukken waren en keuteltjes bekijken enzo hehe. Toen we aankwamen op de plek waar we gingen overnachten hebben we water gehaald en een wedstrijd gehouden welke van de 2 groepen het eerst een kampvuur kon maken. Natuurlijk hadden wij gewonnen, want wij hadden Wouter hehe. Toen we met z’n allen gezellig om het kampvuur zaten met ons gepofte aardappeltje begon de lucht wel heel erg donker te worden.. en ja hoor..regen! Gelukkig had ik m’n Zeeman regenjas mee van 65 cent hehe, wat was ik blij met dat ding. Maar gelukkig bleef het bij een beetje mot regen. Toen het avond werd hebben we elkaar verhalen verteld bij het kampvuur en een leuk spel gedaan die ik geleerd had toen ik in Thailand bij de hilltribe was. Toen we bijna niet meer konden staan van de slaap zijn we maar gaan maffen.. dit was helaas niet zo’n succes..zoals verwacht. De grond was keihard met allemaal bulten, het enige dat we hadden om op te liggen was een klein dun matje en onze slaapzak en of dat al niet erg genoeg was bleef het maar door regenen. Gelukkig lagen we nog wel een beetje onder wat bomen en bosjes.. EN dan had ik ook nog eens een snurkende Bongani naast me liggen..vrijwel niet geslapen dus. Wat waren wij allemaal blij toen het eindelijk weer licht werd. 2 meiden waren rond een uur of 4 nog verhuisd naar een andere boom omdat ze zeik nat werden en een aantal keren hoorde ik iemand gillen omdat er een insect over ze heen liep of ze schrokken van Boesman (de hond). Het ontbijt hebben we maar overgeslagen, we hebben snel te boel ingepakt en zijn weer terug gehiked. Wat waren we opgelucht toen we het busje zagen staan. Olé met z’n allen het busje in en gaan met die banaan, wat waren wij toe aan een lekkere warme douche, schone kleding, eten en vooral ..een WC! Maar we zaten nog geen minuut in de auto of we hadden een lekke band.. NEEEEEE! Gelukkig weten we nu allemaal wat we moeten doen en in een mum van tijd was de band verwisseld. Die avond heerlijk kunnen slapen in m’n lekker warme, zachte bedje.

Donderdag weer naar de township geweest en vrijdag was het onze laatste avond in Louis pub. Hebben Louis en z’n vrouw een collage gegeven met foto’s van ons in de pub, hij hangt nu samen met die van alle vorige groepen aan de muur in de pub.
Nou, de moduul opdracht is bijna af, de toets is woensdag en dan is de eerste module echt afgelopen! Donderdag gaan we onze spullen verhuizen naar de campus in Port Alfred en daarna beginnen we onze reis naar Kaapstad, super veel zin in! Maandag 12 oktober begin ik aan mijn 2de module, dus dan plaats ik die week het verhaal van ons avontuur naar Kaapstad.

Dat was het voor deze keer, tot over 17 dagen ofzo. Xxxx
ps. Nieuwe foto’s staan op juudenannie.mijnalbums.nl (2de map van Zuid Afrika)