De laatste road trip

Oké, hier is ie dan, HET verhaal waar iedereen op heeft gewacht haha ;) Aangezien ik van veel mensen gehoord heb dat ze m’n verhalen allemaal hebben gevolgd toen ik weg was, vind ik dat ik het jullie schuldig ben om dan toch nog het verhaal van mijn laatste roadtrip van Port Alfred naar Mozambique te vertellen. We (Ymkje, Melanie, Nina en ik) hebben echt zo veel meegemaakt tijdens deze trip, maar ik zal proberen het verhaal niet al te lang te maken voor jullie leesplezier ;)

Maandag 7 december hebben Melanie en ik Ymkje van het vliegveld in Port Elizabeth gehaald. Dit liep alleen totaal niet zoals het had moeten lopen hehe.. Ze had die ochtend om 8u op het vliegveld moeten zijn, maar kwam pas aan om 16.00! Jup, weer een typisch geval van T.I.A haha (This Is Africa). Het vliegtuig kon namelijk niet landen in P.E., omdat het nogal mistig was. Daarom zijn ze geland in George (plaatsje vlak bij Cape Town), vanaf daar was het onzeker wat ze precies zouden gaan doen..behalve dan wachten tot de mist zou opklaren. Toen het eindelijk zo ver was en iedereen weer in het vliegtuig zat is een ander vliegtuig van de landingsbaan in het gras geraakt en konden ze dus WEER niet vertrekken! Gelukkig hadden Melanie en ik nog business te doen in P.E. omdat Melanie haar visum moest verlengen aangezien ze haar stage in Afrika gaat doen. Zelfs dit ging natuurlijk niet zoals het zou moeten gaan, wat een gezeik zeg! Ze had de papieren van haar verzekering niet in het Engels (waren in het Duits) dus wilden ze haar aanvraag niet aannemen. Toen Melanie vroeg of ze misschien even wilde opschrijven waar ze moest zijn voor het aanvragen van een bepaald papiertje zuchte de vrouw diep en met veel moeite schreef ze het op..en het mooie was dat aan de muur een papiertje hing met de tekst: “Be patient and portray a good mood when a service is rendered to you”. Once again.. T.I.A. !

Dinsdag 8 december was de dag waarop we Port Alfred dan toch echt gingen verlaten, echt iedereen stond klaar om ons uit te zwaaien.. was wel even een moeilijk momentje. Onze eerste stop zou Coffeebay zijn, de reis naar daar was echt wonderbaarlijk mooi! Snap ook echt waarom dit de “wildcoast”genoemd wordt, het is zo puur en landelijk. We reden langs prachtige kusten en dorpjes waar mensen in van die ronde hutjes woonden. Ook hadden we regelmatig geiten, schapen, honden, paarden en koeien voor de auto lopen hehe om nog maar niet te spreken van de kwaliteit van de wegen (vol met “potholes”). Onderweg nog gestopt in een stadje om wat eten te halen, wat een gaos, overal waren auto’s, dieren, mensen met autobanden, emmers en boodschappen tassen op hun hoofd en kraampjes waar ze de raarste dingen verkochten.

Woensdag 9 dec, slecht geslapen in ons traditionele ronde hutje..tot 3u ’s nachts waren er luitjes op djembe’s aan ’t raggen, plus het was freaking hot en onze lieftallig kamergenoot snurkte om het leven, het was zo hard dat ik zelfs over een vliegtuig droomde. Desondanks stonden we al vroeg naast ons bedje, op naar The Hole In The Wall! Tegen de tijd dat we weg gingen was onze grote vriend alweer aan de bier..goede morgennnn! Het was echt een super mooie dag, vlak bij het hostel spotte we meteen al een walvis, echt Ge-Wel-Dig!
’s Avonds, na onze geweldige soja maaltijd nog even naar de bar van het hostel geweest voor een drankje, maar toen we ons biertje dronken met onze rechterhand werd er keihard “BUFFALO”geroepen door wat gasten. Dit houd in dat je je drankje moet atten..je mag namelijk alleen met links drinken,regels van het hostel hehe. Toen we weer terug wilden naar ons hutje, aan de andere kant van de rivier werden we verrast door het feit dat de rivier nu wel erg hoog en sterk was doordat het super veel geregend had.. en nu?! Dit betekende dat we helemaal om moesten lopen, maarja hoe doe je dat in het pikkedonker als je de weg niet weet? Maar toen kwam onze redding..een politie wagen.. “please can you take us to the other side? *puppyface*”. Haha daar zaten we dan als een stel criminelen achter in de politie wagen, zwaailicht aan en alles.

Donderdag 10 dec hebben we het regenachtige, drekkerige Coffeebay achter ons gelaten en dit ingeruild voor het zonnige plaatsje Port St. Johns (hier heeft Marco Borsato z’n film, Wit Licht opgenomen). Hier meteen een trip gemaakt samen met onze guide J.J. We hebben een blowhole gezien (gat in de rotsen aan de kust waar soms water uitspuit), hebben op een landingsbaan gereden en zijn naar een super mooi plekje geweest met uitzicht over Port St. Johns..daar stonden we echt aan de rand van een super hoge klif.

De volgende dag zijnn we naar de Sanipass gereden waar we het even niet meer zagen zitten hehe..dit was echt een plekje in the middle of no where, het weer was rot , we sliepen op een zoldertje en we konden er gewoon echt niets doen, werden uiteindelijk gewoon super melig door de hele situatie omdat we ook nog eens hoorden dat het in Port Alfred echt schitterend weer was.
Zaterdag 12 dec zijn we om 9.00 met z’n 5en (the NeGe girls(NetherlandsGermany) & een meid uit Zweden) en de gids in een jeep vertrokken naar Lesotho. Lesotho is een land in Zuid Afrika waar je alleen maar kan komen door de Drakensbergen te beklimmen. Het landschap in de Drakensbergen is zo magisch, er is daar hele zeldzame flora&fauna, alles is super groen en er zijn veel watervallen. We kwamen oa. Langs een waterval die volgens de Zulu bevolking je het eeuwige leven schenkt..natuurlijk slokje van gehad ;) Bovenop de bergen, boven de bewolking kwamen we aan bij een controle post waar we een stempel in ons paspoort kregen.. daar waren we dan.. Lesotho, “Kingdom in the sky” zoals het ook wel genoemd word. 80% van dit land is hoogland, het is echt een compleet andere wereld daar boven. De bewoners dragen kleden en een soort van bivak mutsen, het is net of je in de film van Starwars zit. Een dag om nooit te vergeten :)

Zondag 13 dec hebben we de natuur verlaten en gingen we naar de grote stad..Durban! Ik houd het kort, want ik heb het niet zo op grote steden.. we sliepen in een houten schuurtje met een filter dunne muur waardoor we gesprekken konden voeren met de buren. 1 hele dag gespendeerd in een huge ass shoppingmall poging gedaan tot zwemmen in de zee maar dit kon niet omdat er blue bottles waren (kwallen) en hele leuke mensen leren kennen.

Woensdag 16 dec zijn we naar St.Lucia gegaan, echt super chill plaatsje, heel tropisch, overal wildlife..er zijn hier vooral veel nijlpaarden en krokodillen te vinden. Het hostel was ook zwaar relaxed, gratis avond eten op woensdag olé en in de ochtend een gratis ochtend wandeling in 1 van de wildlife parken. Toen de meid van de receptie vroeg wat ons plan was na St. Lucia vertelden we dat we graag naar Mozabique wilden gaan waarop ze zei dat ze wel iemand wist die ons daar heen konden brengen en rondleiden. Meteen even een meeting geregeld, Terry was zijn naam en hij had een super goed voorstel. Voor ongeveer 120 euries hadden we overnachting voor 3 dagen, eten, vervoer en alle activiteiten.

YES vrijdag 18 december was het zo ver.. MOZAMBIQUE! Onderweg ging Terry nog langs een ananas fabriek waar hij aandelen in heeft, daar hebben we een rondleiding gekregen en daarna heeft ie weet ik hoeveel kratten met ananassen geleegd in jeep waar wij inzaten..T.I.A.! Eenmaal over de grens tussen Zuid Afrika en Mozambique waren er alleen nog maar zand wegen, echt zooo raar. We verbleven in het eerste plaatsje over de grens genaamd Ponta d’ouro. Het eerste dat we gedaan hebben is keihard de helder blauwe zee in rennen want het was niet te harden in die auto. Daarna zijn we met Terry naar een lokale bar gegaan waar we een traditioneel drankje voorgeschoteld kregen, R&R (Bozambiquen Rum & Raspberry soda)..kon het ook niet echt een dankJE noemen aangezien het een super grote peul was. De eigenaar van de bar zette 4 peulen voor onze neus, daarin verdween 1 hele fles rum & maar 2 blikjes soda..PROOST!

De volgende dag moesten we er al vroeg uit, 5u om precies te zijn, en dat terwijl Nina en ik pas een uurtje in bed lagen..aaaaaah! Het was tijd om op onze Ocean Safari te gaan, hup bikini aan & gaan met die banaan. Haha je had ons moeten zien zitten op die boot..lijk bleek. MAAR het was wel heeeel erg gaaf, hebben gesnorkeld met de dolfijnen, vliegende vissen gezien en zelfs een schildpad! De rest van de dag hebben gebruikt om lekker uit te brakken op het strand & we hebben nog een wandeling gemaakt naar een mooi uitkijk punt. ’s Avonds hebben we heel bescheiden wat gedronken bij een mooie pub, daarna zijn we naar een watertoren gegaan waar we genoten hebben van de sterren. Zondag gingen we quad rijden, dit was echt zooo veel fun, Mozambique is net één grote speeltuin als het gaat om quad rijden haha. In de avond gingen we naar een verlaten plekje midden in de natuur waar we met een hele groep mensen gechilled en gebraaid hebben, zagen er zelfs vuurvliegjes. Toen we weer terug waren hebben we samen met onze grote vriend Rupert (de duikinstructeur) nog wat gedronken en toen kwamen we op het idee om naar het strand te gaan om schildpadden te spotten. Hebben echt wel een strand wandeling van een dik uur gemaakt en helaas geen 1 schildpad gezien, wel krabben..natuurlijk wel super veel lol gehad ;) En maandag was het Mozambique avontuur alweer over, al moesten we ipv ’s ochtends aan het eind van de middag vertrekken ivm de hitte, zelfs als je stil zat, in de schaduw, zweette je je dood..dus de dag maar door gebracht in het water, wat een straf he.

De laatste dagen van onze roadtrip hebben we doorgebracht bij vrienden in Johannesburg, of eigenlijk Krugersdorp, een wijk buiten Johannesburg. De rit naar J'burg was wel een beetje vervelend aangezien overal politie stond te controleren op snelheid. Overal waren road construction signs geplaatst die aangaven dat we 40 of 60 moesten rijden terwijl er helemaal niets was. Op een gegeven moment reden we net zo hard als alle andere mensen, maar natuurlijk werden WIJ aangehouden! De agent zei dat we 30 km/h te harden reden en dat we daarvoor 1000 rand moesten betalen (+/-80 euries), contant! Ja daaaag, dat hadden we niet eens, dus wij in de auto kijken hoeveel we wel hadden.. komt ie naar de auto toe en zegt ie"How can we solve this problem?" waarna die voorstelde dat als we hem direct 200R betaalden dat we dan konden gaan zonder dat ie het door zou geven aan de rechtbank. Dus hebben we hem betaald en zijn we d'r vandoor gegaan.. T.I.A. In Krugersdorp zijn we echt super gastvrij ontvangen en zijn o.a. naar een paar casino’s geweest, een wildlife park en een plaatst waarvan ze zeggen dat de mensheid daar ontstaan is. Kerst hebben we voornamelijk doorgebracht in de auto terug naar Port Alfred..serieus 2 dagen in de auto met om ons heen alleen maar uitgestrekte dorre vlaktes en een lege weg.

Nou dat was het dan, mijn Afrika avontuur.. de 5 maanden vlogen echt voorbij. De leeuwen en neushoorns hebben plek gemaakt voor eenden en katten en ipv 40 graden moet ik het nu doen met 0..home sweet home.